In de jaren 1946-1950 vertrokken ongeveer 175.000 Nederlandse militairen, oorlogsvrijwil-ligers en dienstplichtigen, naar het toenmalig rijksdeel Nederlands-Indië. In die jaren vocht Nederland een gewapend conflict uit met de Republiek Indonesië, die halverwege 1945 door Soekarno en Hatta was uitgeroepen. Van deze militairen zijn enkele duizenden niet teruggekeerd naar hun vaderland. Zij verloren hun leven door politionele acties, ongevallen of ziektes. Onder hen waren 2 Burgwerder jongens. Een derde persoon die in dit artikel genoemd wordt is hier geboren en heeft hier een groot deel van zijn jeugd doorgebracht.
Zaterdag 27 september zijn op het kerkhof Bernardus Abma en Melle Tjepkema herdacht. Vlak na hun dood werd er een herdenkingsdienst in het dorp georganiseerd. Bij het 40 jarige bevrijdings-feest in 1985 zijn de mannen nog eens genoemd, maar verder was het stil. Het bestuur van de begrafenisvereniging, opgericht in 1911, vond dat daar verandering in moest komen en stelde voor om in het jubileumjaar 2011 een herdenkings-plaquette te plaatsen aan de muur van de kerk. De families Tjepkema en Abma waren blij verrast, maar gaven aan niet langer te wachten dan nodig is. “We zijn er nu nog” en “wij worden ook een dagje ouder” waren onder andere de argumenten. De plaquette is die zaterdagmiddag onthuld door Neeltje Tjepkema en Bernardus de Boer, familieleden van de oorlogsslachtoffers.
Melle Tjepkema, geboren op 3 maart 1925 te Tietjerk, woonde op Doniaweg 20 en was boerenknecht van beroep. Evenals vele andere jongemannen gaf Melle zich na de bevrijding in april 1945 spontaan op om – zoals men dat toen aanvoelde – de onderdrukten van de Japanse overheerser in Indië te bevrijden. Datzelfde deed zijn broer Gerben (“Germ”). Hun ouders maakten geen enkel bezwaar tegen het vertrek van de twee naar Nederlands-lndië.
Melle kreeg een deel van zijn militaire opleiding in de Engelse stad Wolverhampton.
Hij vertrok, samen met zijn onderdeel, met de Zuiderkruis naar Java, waar hij in juni 1947 door een verkeersongeluk om het leven zou komen; Germ kreeg op de avond van 23 juni via een officier het bericht van het overlijden van zijn broer, wat de volgende dag per telegram bevestigd zou worden. Ds. J. van Leusden van Burgwerd vertelde het droeve nieuws aan de ouders.
Melle was een van de zeven kinderen van Alle Tjepkema en Jikke Buruma. Alle was boerenarbeider en moest destijds nogal eens verhuizen als hij in mei weer een nieuwe werkgever kreeg. Zo woonden de Tjepkema’s in Tytsjerk, Jistrum, Kimswerd, Ferwoude en Burgwerd. In de laatste plaats bracht Melle een groot deel van zijn jeugd door. Na de schooltijd werd hij boerenarbeider. Tijdens de Tweede Wereldoorlog weigerde hij, evenals Germ, in Duitsland te gaan werken. Overdag zaten ze thuis wol te spinnen, ’s nachts sliepen ze elders. De naam van Melle Tjepkema is aangebracht op het Nationaal Indië-Monument in Roermond.
Hij is begraven op het ereveld Menteng Pulo te Jakarta.
Bron: Burgwerd-Hichtum.nl
Your Content Goes Here
Familiekaart van Melle Tjepkema.
Geef een reactie